Ενώ ο υγρός λεκές αποθήκευσης ή η «λευκή σκουριά» σπάνια βλάπτει την προστατευτική ικανότητα μιας γαλβανισμένης επίστρωσης, είναι μια αισθητική μάστιγα που είναι αρκετά εύκολο να αποφευχθεί.

Ο λεκές υγρής αποθήκευσης εμφανίζεται όταν τα πρόσφατα γαλβανισμένα υλικά εκτίθενται σε υγρασία όπως βροχή, δροσιά ή συμπύκνωση (υψηλή υγρασία) και παραμένουν σε θέση με περιορισμένη ροή αέρα στην επιφάνεια.Αυτές οι συνθήκες μπορεί να επηρεάσουν τον τρόπο σχηματισμού της προστατευτικής πατίνας.

Συνήθως, ο ψευδάργυρος αντιδρά πρώτα με το οξυγόνο για να σχηματίσει οξείδιο του ψευδαργύρου και στη συνέχεια με την υγρασία για να σχηματίσει υδροξείδιο του ψευδαργύρου.Με καλή ροή αέρα, το υδροξείδιο του ψευδαργύρου στη συνέχεια μετατρέπεται σε ανθρακικό ψευδάργυρο για να παρέχει προστασία φραγμού στον ψευδάργυρο, επιβραδύνοντας έτσι τον ρυθμό διάβρωσής του.Ωστόσο, εάν ο ψευδάργυρος δεν έχει πρόσβαση σε αέρα ελεύθερης ροής και παραμένει εκτεθειμένος στην υγρασία, το υδροξείδιο του ψευδαργύρου συνεχίζει να αναπτύσσεται αντ 'αυτού και σχηματίζει υγρό λεκέ αποθήκευσης.

Η λευκή σκουριά μπορεί να αναπτυχθεί σε διάστημα εβδομάδων ή ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας, εάν οι συνθήκες είναι κατάλληλες.Σε σοβαρά παράκτια περιβάλλοντα, ο λεκές υγρής αποθήκευσης μπορεί επίσης να προκύψει από συσσωρευμένες εναποθέσεις αλατιού που απορροφούν την υγρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Ορισμένος γαλβανισμένος χάλυβας μπορεί να δημιουργήσει έναν τύπο υγρού λεκέ αποθήκευσης γνωστό ως «μαύρη κηλίδα», που εμφανίζεται ως πιο σκούρες κηλίδες με ή χωρίς λευκή σκουριά γύρω του.Αυτός ο τύπος λεκέδων υγρής αποθήκευσης είναι πιο συνηθισμένος σε χάλυβα ελαφρού εύρους όπως φύλλα, τεγίδες και κοίλα τμήματα με λεπτά τοιχώματα.Είναι πολύ πιο δύσκολο να καθαριστεί από τις τυπικές μορφές λευκής σκουριάς και μερικές φορές η κηλίδα μπορεί να είναι ακόμα ορατή μετά τον καθαρισμό.